در احوالات عارف بزرگ شیخ جعفری مجتهدی آمده،
یک روز که مشغول تلاوت قرآن بودم به این آیه برخورد نمودم که : « كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِینَةٌ إِلَّا أَصْحَابَ الْیَمِینِ »
به فکر افتادم که اصحاب یمین چه کسانی هستند که در روز قیامت همه در گرو اعمالشان می باشند الا آنها؟هر چه جستجو کرده و مراجعه نمودم متوجه این مطلب نشدم.
تا اینکه در مکاشفه خدمت حضرت مولا امیرالمومنین علی علیه السلام رسیدم و به آقا عرض کردم مولای من اصحاب یمین چه کسانی هستند که در گرو عملشان نمی باشند؟
حضرت فرمودند:
شیخ جعفر شما که اهل حساب و عدد هستید چطور کلمه یمین را "حساب"نکردید؟
هنگامی که کلمه یمین را "حساب" کردم متوجه شدم حاصل آن میشود عدد ۱۱۰. در آن موقع فهمیدم که كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِینَةٌ إِلَّا شیعیان حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام.
یعنی فردای قیامت همه گرفتار حساب و کتاب اعمالشان هستند مگر شیعیان و پیروان امیر المومنین که به عنایت و شفاعت حضرت مولا حساب و کتابی بر آنها نیست.
منبع: لاله ای از ملکوت / چاپ چهارم / کمال الملک / قم / ۱۴۲۳ / ص ۵۴ و
این دل غمزده و زار مرا هم ببرید
زیر یک پرچم و بیرق همگی سینه زدیم
شرط و انصاف نبود که شماها بپرید
فکر این مسله بدجور خرابم کرده
که چرا شاه کرامت دل من را نخرید؟
من شنیدم که در این خانه بد وخوب یکیست
ولی فهمیده ام انگار شما خوبترید
به مقام(عباس) که رسیدید مرا یاد کنید
جان زینب به سوی مقتل ارباب نروید
یک نصیحت کنم و ازهمگی ذکر دعا
مدیونید از آن شهر کفن ها بخرید
با مشت بسته چشم گشودی در این جهان
یعنی بغیر حرص و غضب نیست حالیم
با مشت باز می روی آخر به زیر خاک
یعنی ببین که می روم و دست خالیم
شهریار
خیال خام پلنگ من به سوی ماه جهیدن بود
و مـاه را زِ بلندایش به روی خاک کشیدن بود
که عشق ـ ماه بلند من ـ ورای دست رسیدن بود
گل شکفته ! خداحافظ، اگرچه لحظــه دیـــدارت
شروع وسوسه‌ای در من، به نام دیدن و چیدن بود
من و تو آن دو خطیـم آری، موازیــان به ناچاری
که هردو باورمان ز آغـاز، به یکدگــر نرسیدن بود
اگرچه هیچ گل مرده، دوباره زنده نشد امّا
بهار در گل شیپـوری، مدام گرم دمیدن بود
شراب خواستم و عمرم، شرنگ ریخت به کام من
فریبکــار دغل‌پیشه، بهانه اش نشنیـدن بود
چه سرنوشـت غم‌انگیزی، که کرم کوچک ابریشم
تمام عمر قفس می‌بافت، ولی به فکر پریدن بود
حسین منزوی
چون ندیدند حقیقت ره افسانه زدند
****
و در بعض روایات دیگر نقل شده از آن حضرت (ع) در آخر روایت میفرماید: فقلت یا رسول آله و ما الناجیه فقال «ص» التمسک بما انت و اصحابک، پس گفتم: آن فرقه نجات یافته کیانند، رسول اکرم «ص» فرمودند: آنها که چنگ بدامان تو زنند و اصحاب تو باشند اهل نجاتند.
از بزرگی پرسیدند که به چه چیز توان رستگار دنیا و عقبی گردید؟
گفت: به ملازمت تقوی
گفتند : حقیقت تقوی چه باشد؟
گفت: آنکه بیارایی باطن خود را از برای حق چنانکه می آرایی ظاهر خود را از برای خلق.
"مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ
چرا که وعده تو دادی و او به جا آورد"
من از بازوی خود دارم بسی شکر
که زور مردم آزاری ندارم
پیامبر (ص) فرمودند: «التکبیرة الاولی فی صلوة الجماعة خیر من الدنیا وو ما فیها» تکبیر نخستین در نماز جماعت از دنیا و ما فیها بهتر است ، آنگاه گوییم: انسان اگر سیر یا پیاز بخورد ، او را روا نباشد که در جماعت حاضر آید تا مگر انسانی از او متأذّی گردد، پس گویی خدای تعالی می فرماید: این طاعتی که آنرا چنین پاداش بزرگی هست، ثواب آن به اندازه ای نباشد که یکی از مسلمانان از بوی سیر یا پیاز متأذّی شوند. پس چون این ثواب آن اذیّت را تکافو نمی کند پس چگونه آزردن مسلمان، سخن چینی و غیبت را تکافو می کند.
.: Weblog Themes By Pichak :.